Από την άλλη πλευρά, τα τελευταία χρόνια η πρόοδος της τεχνολογίας συγχρόνως με την αύξηση του όγκου μετάδοσης της πληροφορίας έχει αναπόφευκτα οδηγήσει στη ανάπτυξη τεχνολογιών επικοινωνίας που λειτουργούν σε υψηλές ταχύτητες μετάδοσης δεδομένων, για τις οποίες είναι απαραίτητη η χρήση υψηλών συχνοτήτων δηλαδή στη μικροκυματική περιοχή. Ηλεκτρονικές συσκευές οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρύτατα αφορούν τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους, διάφορα συστήματα ραντάρ, ασύρματα τοπικά δίκτυα, κινητή τηλεφωνία και πολλά άλλα. 

Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που παράγονται από αυτές τις ηλεκτρονικές συσκευές επηρεάζουν την λειτουργία άλλων συσκευών με δυσμενή αποτελέσματα. Αυτό είναι το γνωστό φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής παρεμβολής (electromagnetic interference ή EMI), η οποία μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία σε ευαίσθητες ιατρικές συσκευές, διάφορα ρομποτικά συστήματα ή ακόμη και βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό και έτσι καταλήγει σε δημόσιο μπελά για τον άνθρωπο. 

Πιθανές δημόσιες και/ή ιδιωτικές περιοχές που μπορούν να επηρεαστούν σημαντικά από τη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι σχολεία, παιδικοί σταθμοί, οικίες, δωμάτια ξενοδοχείων, δωμάτια νοσοκομείων και γενικότερα ιατρικοί χώροι, ερευνητικοί/επιστημονικοί χώροι αλλά και ο περιβάλλον χώρος ηλεκτρονικών συσκευών, ειδικά αυτών που αφορούν την εκπομπή και λήψη σημάτων. Για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά ήταν και είναι απαραίτητη η ανάπτυξη υλικών θωράκισης για τις ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές για την περιοχή των μικροκυμάτων. Η ανάπτυξη και ο χαρακτηρισμός των υλικών αυτών γίνεται με γοργό ρυθμό και με όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον. 

Βασικά υπάρχουν δύο μέθοδοι θωράκισης από ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία: (α) με απορρόφηση, όπου ένα απορροφητικό υλικό μετατρέπει την προσπίπτουσα ακτινοβολία σε θερμότητα ή και άλλου είδους ενέργεια ωφέλιμη ή όχι, και (β) με ανάκλαση, όπου ένα υλικό ανακλά, προς μία ή περισσότερες διευθύνσεις, την προσπίπτουσα σε αυτό ακτινοβολία μίας ή περισσοτέρων συχνοτήτων. Οι μέθοδοι αυτές βασίζονται σε φυσικά υλικά ή σύνθετα υλικά, με την σχετική απόδοση να εξαρτάται από τον τρόπο κατασκευής τους, τη γεωμετρία τους, τις ηλεκτρικές τους ιδιότητες καθώς και τις ιδιότητες της προσπίπτουσας ακτινοβολίας (συχνότητα, πόλωση, κατανομή και ισχύ). 

Συνήθως, τα υλικά που χρησιμοποιούνται για ηλεκτρομαγνητική θωράκιση είναι μεταλλικού τύπου, με ότι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με την ευχρηστία και την αντοχή στο περιβάλλον. Στη αιχμή της τεχνολογίας σήμερα βρίσκονται καινοτόμα σύνθετα υλικά που διαθέτουν άριστες ιδιότητες ηλεκτρομαγνητικής θωράκισης αλλά και πολύ καλές μηχανικές ιδιότητες, μειωμένο βάρος, είναι περισσότερο ελαστικά, δεν διαβρώνονται, δεν οξειδώνονται και μπορούν να αντικαταστήσουν με μεγάλη επιτυχία τα μεταλλικά υλικά σε πάρα πολλές εφαρμογές. 

Η νανοτεχνολογία φαίνεται να αποτελεί μία άριστη προσέγγιση προς την κατεύθυνση αυτή, λόγω των μοναδικών φυσικών και χημικών ιδιοτήτων διαφόρων νανοϋλικών, όπως για παράδειγμα το γραφένιο, οι νανοσωλήνες και οι νανοΐνες άνθρακα9,10, τα μεταλλικά νανοσωματίδια 11 και οι νανοδομές οξειδίων μετάλλων 12,13, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως νανοπρόσθετα για την ανάπτυξη νανοσύνθετων υλικών. Τα νανοϋλικά αυτά χρησιμοποιούνται σήμερα σε συνδυασμό με δομικά ή γενικά κατασκευαστικά υλικά, όπως προϊόντα τσιμέντου, πολυμερών και κεραμικών με πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσματα.

Η πρόταση στηρίζεται σε δύο παράλληλες καινοτόμες δράσεις. 

Η 1η δράση αφορά την παρασκευή οργανικών PCMs από παραφίνες (C16-C18, n-οκταδεκάνιο) ενισχυμένων με νανοσωλήνες άνθρακα πολλαπλού τοιχώματος (Multi-Walled NanoTubes-MWNTs) τα οποία θα προσροφηθούν σε πορώδη ενεργό άνθρακα (Activated Carbon-AC) ή διογκωμένο γραφίτη (Expanded Graphite-EG) που θα λειτουργήσουν ως σταθεροποιητές σχήματος (Shape Stabilizers-SS). Όταν τα υλικά αυτά εισάγονται στα εξωτερικά ή εσωτερικά δομικά στοιχεία ενός κτιρίου, κατά τη διάρκεια της ημέρας απορροφούν θερμότητα από το περιβάλλον. Καθώς τήκονται σταθεροποιούν την εσωτερική θερμοκρασία του κτιρίου. Η χρήση των PCMs σε κτίρια αποτρέπει απότομες αλλαγές στην εσωτερική τους θερμοκρασία και εξοικονομεί ενέργεια μειώνοντας τις απαιτήσεις θέρμανσης / ψύξης. 

Η 2η δράση αφορά την ανάπτυξη σύνθετων κεραμικών αφρών (Ceramic Foams-CF) με ενθυλάκωση γραφίτη ή ενεργού άνθρακα, τα οποία ως πληρωτικά υλικά γυψοσανίδων και τσιμεντοσανίδων θα τις ενισχύσουν με ιδιότητες ηλεκτρομαγνητικής θωράκισης. Τα προηγμένα δομικά υλικά που θα αναπτυχθούν θα μπορούν να προσροφούν ηλεκτρομαγνητική (ΕΜ) ακτινοβολία και να χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές ηλεκτρονικής θωράκισης ως ασπίδες ηλεκτρονικών παρεμβολών (ElectroMagnetic Interference-ΕΜΙ). Ως πρώτες ύλες για την ανάπτυξη των κεραμικών αφρών θα χρησιμοποιηθεί κυρίως ερυθρά ιλύς (red mud), ένα κατάλοιπο από την προ απαιτούμενη επεξεργασία του βωξίτη της εγχώριας βιομηχανίας αλουμινίου και ανακτημένο υαλόθραυσμα, γεγονός που εγγυάται το χαμηλό κόστος παραγωγής των μητρών και το περιβαλλοντικό όφελος. Επιπρόσθετα, οι κεραμικοί αφροί- μήτρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σταθεροποιητές σχήματος των PCMs για παραγωγή άλλου τύπου δομικών στοιχείων με χρήση υλικών μεταβολής φάσεως.

Τα νέα δομικά στοιχεία που θα αναπτυχθούν θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή πρωτότυπου δωματίου μετρήσεων για την αξιολόγηση της απόδοσης των νέων δομικών στοιχείων ως μέσων αποθήκευσης θερμικής ενέργειας και ως ασπίδων παρεμβολών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Τόσο οι ερευνητικές ομάδες όσο και οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις στο έργο έχουν την απαιτούμενη εμπειρία και τεχνογνωσία ώστε να ολοκληρώσουν με επιτυχία τις ενότητες εργασίας που αναλαμβάνουν, δημιουργώντας νέα καινοτόμα ανταγωνιστικά προϊόντα. Τα αποτελέσματα του έργου αναμένουμε να προβάλουν και να αναδείξουν την συνεισφορά της νανοτεχνολογίας και των νέων τεχνολογιών παραγωγής υλικών στην τεχνολογία των έξυπνων κατασκευών. 

Η κύρια καινοτομία του έργου αφορά την ανάπτυξη νέων προηγμένων δομικών στοιχείων τύπου ξηράς δόμησης που θα φέρουν υβριδικές ιδιότητες ώστε ταυτόχρονα να εξοικονομούν ενέργεια μειώνοντας τις απαιτήσεις θέρμανσης / ψύξης των κατασκευών στις οποίες χρησιμοποιούνται ενώ παράλληλα απορροφούν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία λειτουργώντας ως ασπίδες προσφέροντας ηλεκτρονική θωράκιση. Παράλληλα όμως στο πλαίσιο του παρόντος έργου καινοτόμες δράσεις είναι και :
i) η ανάπτυξη σύνθετων υλικών PCMs ενισχυμένων θερμικά και ταυτόχρονα σταθεροποιημένων σχηματικά με δύο νανουλικά άνθρακα ώστε να μην χρειάζονται ενθυλάκωση σε μικρο ή μακρο κάψουλες.
ii) η ανάπτυξη σύνθετων κεραμικών αφρών με ενθυλακωμένο γραφίτη ή άλλες μορφές άνθρακα, σε ένα στάδιο χαμηλής ενεργειακής απαίτησης, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως νέες ασπίδες ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.
iii) η χρήση βιομηχανικών καταλοίπων της εγχώριας βιομηχανίας και του ανακτημένου υαλοθραύσματος, ως πρώτων υλών για την παρασκευή προηγμένων υλικών ευρείας χρήσεως γεγονός που μειώνει το εθνικό οικολογικό αποτύπωμα και ενισχύει την κυκλική οικονομία.

Tο έργο επίσης αποσκοπεί στην αποτελεσματική και ουσιαστική σύμπραξη δύο ερευνητικών φορέων με δύο επιχειρηματικούς φορείς και στην εκτεταμένη ανταλλαγή τεχνογνωσίας μεταξύ τους για την ανάπτυξη προηγμένων δομικών υλικών με τη βοήθεια των νέων εξελίξεων στον τομέα των νανοϋλικών άνθρακα και των διαδικασιών παραγωγής κεραμικών υλικών. Δυνητικοί χρήστες των καινοτόμων δομικών υλικών είναι εταιρίες και ιδιώτες που ενδιαφέρονται να κατασκευάσουν κατοικίες και πάσης φύσεως κτίρια με βελτιωμένο ενεργειακό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα.